خشونت

خشونت به شکل سرگرمی و تفریح درآمدهاست. انجمن روانشناسان امریکا گذارش می‌کند که کودکان تا سن هجده‌سالگی،16 هزار قتل و 200 هزار عمل خشونت‌آمیز را از طریق تلویزیون یا فیلم مشاهده می‌کنند. در بسیاری از این برنامه‌ها، تصاویر به شکل گرافیکی و واضع و آشکار بوده که در آن‌ها، خشونت مورد تمجید قرار می‌گیرد و خشونت طلب‌ها، پاسخ گوی اعمال خود نیستند و مورد تنبیه قرار نمی‌گیرند. وقتی کودکان در معرض چنین فیلم‌هایی قرار می‌گیرند باورشان می‌شود که خشونت، کار معقولی است.

بعضی از کودکان حتی بر این باورند خشونت،طرز رفتاری درست و معقول و بهترین راه است.بازی ویدئویی می‌تواند کودکان را خشونت طلب بار بیاورد.بسیاری از بازی‌های ویدئویی حتی به کسانی که افراد را می‌کشند پاداش می‌دهند!در اینجا نیز کودک یاد می‌گیرد که شلیک کردن و کشتن فردی،امری است قابل قبول که سرگرمی هم به شمار می‌آید.

درست نیست که بگوییم دیدن خشونت در رسانه‌ها همه‌ی کودکان را به یک شیوه تحت تأثیر قرار می‌دهد.بعضی از کودکان کمتر و برخی بسیار آسیب‌پذیرند.بعضی از کودکان به این دلیل که خود در خانه مورد خشونت قرار می‌گیرند و قربانی می‌شوند بسیار آسیب‌پذیرند و به شدت به وسیله‌ی رسانه‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

منبع:چگونه  با کودکان خود رفتار کنیم

چاپ5

دکتر سال سیور

۱.الگوپذیری‌ کودکان‌ از والدین‌

یکی‌ از دلایل‌ بسیار مهم‌ پرخاشگری‌ در کودکان‌ یادگیری‌ است. یعنی‌ کودکانی‌ که‌ الگوهای‌ رفتاری‌ پرخاشگرانه‌ داشته‌ اند، همانند الگوهای‌ خود رفتار می ‌کنند. چنانچه‌ پدر یا مادری‌ خلق ‌و خویی‌ عصبانی‌ و پرخاشگر داشته‌ باشند، مسلماً فرزندشان‌ نیز پرخاشگر خواهد شد. این‌ رفتار توسط‌ کودک‌ یاد گرفته‌ می ‌شود. از آنجا که‌ کودکان‌ با والدین‌ همانند سازی‌ می ‌کنند، بنابراین‌ بسیاری‌ از رفتارهای‌ پدر و مادر ناخودآگاه‌ توسط‌ فرزندان‌ فرا گرفته‌ می ‌شود.

۲. کودکان‌ ناکام‌ پرخاشگر می‌ شوند

ناکامی ‌ یکی‌ از مسائلی‌ است‌ که‌ به‌ پرخاشگری‌ می‌ انجامد. وقتی‌ کودک‌ به‌ هدف‌ خود دست‌ نیابد و ناکام‌ شود، یکی‌ از رفتارهایی‌ که‌ از او سر می‌ زند پرخاشگری‌ است.

پرخاشگری یکی از مشکلات رفتاری بسیار جدی و نگران کننده در نوجوانی است. در کنار ترس از خودکشی و سوء مصرف مواد، خشونت در نوجوان ها یکی از مهم ترین نگرانی های والدین است. از این واژه (پرخاشگری و خشونت)جهت بیان کردن مفهوم بسیاری از انواع رفتارها استفاده می شود. از جمله: بدخلقی، بحث و مشاجره کردن، زورگویی، خراب کردن لوازم شخصی و بی رحمی نسبت به حیوانات و هم چنین دعوا کردن.پرخاشگری عموماً یک شبه اتفاق نمی افتد بلکه در طول زمان گسترش می یابد، رفتارهای پرخاشگرانه ی ضعیف تر در کودکان نوپا به شکل گریه و زاری کردن(شکستن وسایل، گاز گرفتن، لگد انداختن و اذیت کردن دیگران به طُرق دیگر)، که اکثراً در نتیجه ناکامی و عصبانیت به وجود می آید و عموماً در مقابل هم بازی ها و والدین بروز می کند- به ویژه آن هایی که پس از 6 سالگی نیز ادامه می یابد- کودکان را مستعد پرخاشگری در دوره ی نوجوانی می کند و می توان گفت کودکی که رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه را به نمایش می گذارد به احتمال زیاد این کار را در دوران نوجوانی هم انجام می دهد.

برای درمان پرخاشگری در کودکان اولین گام اینست که نوع پرخاشگری آنها را به صورت موردی برطرف نماییم.
۱- در مورد کودک پرخاشگری که الگو پذیری عامل این گونه رفتار او بوده، باید روی الگوی کودک کار کرد و راه های دیگری جز پرخاشگری را به آن الگو آموخت.

۲-اگر پرخاشگری در اثر ناکامی به وجود آمده باشد، بایستی کودک ناکام را در رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی کمک کنیم.
۳- در مواردی که علت پرخاشگری اضطراب است، باید از نگرانی درونی و اضطراب کودک مطلع شویم.
درمان پرخاشگری در کودکان
با کودکان پرخاشگر چگونه رفتار کنیم؟

راه های کنترل خشم با الهام از راه کارهای پیشنهادی از سوی متخصصان و افراد خبره در این زمینه می تواند نتیجه ای بهتر و موفقیت امیز تر داشته باشد. در این بخش با برخی از انها آشنا می شوید.

اینکه گاهی در زندگی عصبانی شویم، کاملا طبیعی و عادی است؛ چرا که در برخی مواقع حتی موارد کوچک هم می توانند ما را تحریک کنند. متاسفانه خشم و عصبانیت احساساتی هستند که به سختی می توان آنها را کنترل کرد اما با به کارگیری چند روش کارآمد می توان تلاشی سودمند در جهت کنترل این احساسات کرد.